کلمه "ارگانیک" انتظارات عمیق مصرف‌کنندگان را برای غذای خالص به همراه دارد. اما وقتی ابزارهای آزمایش آزمایشگاهی فعال می‌شوند، آیا سبزیجاتی که برچسب سبز دارند واقعاً به همان اندازه که تصور می‌شود بی‌عیب و نقص هستند؟ آخرین گزارش نظارت بر کیفیت محصولات کشاورزی ارگانیک در سراسر کشور نشان می‌دهد که از بین ۳۲۶ دسته سبزیجات ارگانیک نمونه‌برداری شده، تقریباً ۸.۳٪ دارای مقادیر ناچیزی از مواد مضر بودند.باقیمانده آفت‌کش‌هااین داده‌ها، مانند سنگی که به دریاچه پرتاب می‌شود، باعث ایجاد موج‌هایی در بازار مصرف شده است.
I. «منطقه خاکستری» استانداردهای ارگانیک
در ابتدای «قوانین اجرای صدور گواهینامه محصولات ارگانیک»، ماده ۷ از فصل ۲ به وضوح ۵۹ نوع آفت‌کش با منشأ گیاهی و معدنی را که مجاز به استفاده هستند، فهرست می‌کند. آفت‌کش‌های زیستی مانند آزادیراکتین و پیرترین‌ها به طور برجسته‌ای در این فهرست گنجانده شده‌اند. اگرچه این مواد استخراج شده از گیاهان طبیعی به عنوان «سمیت کم» تعریف می‌شوند، اما سم‌پاشی بیش از حد ممکن است همچنان منجر به باقی ماندن بقایای آنها شود. نگرانی بیشتر این است که استانداردهای صدور گواهینامه، دوره تصفیه خاک را ۳۶ ماه تعیین کرده‌اند، اما متابولیت‌های گلیفوزات از چرخه‌های کشاورزی قبلی هنوز در برخی از مناطق دشت شمال چین در آب‌های زیرزمینی قابل تشخیص هستند.
مواردی ازکلرپیریفوسوجود باقیمانده سموم در گزارش‌های آزمایش به عنوان یک هشدار عمل می‌کند. یکی از پایگاه‌های دارای گواهینامه، در مجاورت زمین‌های کشاورزی سنتی، در طول فصل بارندگی‌های موسمی دچار آلودگی ناشی از رانش آفت‌کش‌ها شد که منجر به شناسایی 0.02 میلی‌گرم بر کیلوگرم باقیمانده ارگانوفسفر در نمونه‌های اسفناج شد. این «آلودگی غیرفعال» ناکارآمدی سیستم صدور گواهینامه موجود در نظارت پویا بر محیط کشاورزی را آشکار می‌کند و شکافی در خلوص کشاورزی ارگانیک ایجاد می‌کند.
دوم. حقیقتی که در آزمایشگاه‌ها آشکار شد
هنگام استفاده از کروماتوگرافی گازی-طیف‌سنجی جرمی، تکنسین‌ها حد تشخیص نمونه‌ها را در سطح 0.001 میلی‌گرم بر کیلوگرم تعیین می‌کنند. داده‌ها نشان می‌دهد که 90٪ از نمونه‌های مثبت، سطح باقیمانده‌ای تنها 1/50 تا 1/100 از این مقدار در سبزیجات معمولی داشتند، که معادل ریختن دو قطره جوهر در یک استخر شنای استاندارد است. با این حال، پیشرفت‌ها در فناوری تشخیص مدرن، امکان شناسایی مولکول‌ها را در سطح یک در یک میلیارد فراهم کرده است و "صفر باقیمانده" مطلق را به یک کار غیرممکن تبدیل کرده است.
پیچیدگی زنجیره‌های آلودگی متقابل فراتر از تصور است. آلودگی انبار به دلیل وسایل حمل و نقلی که به طور کامل تمیز نشده‌اند، ۴۲٪ از میزان حوادث را تشکیل می‌دهد، در حالی که آلودگی تماسی ناشی از قرارگیری مخلوط مواد در قفسه‌های سوپرمارکت ۳۱٪ را تشکیل می‌دهد. به طور موذیانه‌تر، آنتی‌بیوتیک‌های مخلوط شده با برخی از مواد اولیه کودهای آلی در نهایت از طریق تجمع زیستی وارد سلول‌های گیاهی می‌شوند.
III. یک مسیر منطقی برای بازسازی اعتماد
یک کشاورز ارگانیک در مواجهه با گزارش آزمایش، «سیستم ردیابی شفاف» خود را به نمایش گذاشت: یک کد QR روی هر بسته امکان استعلام نسبت مخلوط بوردو استفاده شده و گزارش‌های آزمایش خاک را برای سه کیلومتر اطراف فراهم می‌کند. این رویکرد قرار دادن فرآیندهای تولید در فضای باز، اعتماد مصرف‌کننده را بازسازی می‌کند.
کارشناسان ایمنی مواد غذایی توصیه می‌کنند از یک «روش تصفیه سه‌گانه» استفاده شود: خیساندن در آب جوش شیرین برای تجزیه آفت‌کش‌های محلول در چربی، استفاده از پاک‌کننده اولتراسونیک برای حذف مواد جذب‌شده سطحی و بلانچ کردن به مدت ۵ ثانیه در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگراد برای غیرفعال کردن آنزیم‌های بیولوژیکی. این روش‌ها می‌توانند ۹۷.۶٪ از بقایای ناچیز را از بین ببرند و خط دفاعی سلامت را قوی‌تر کنند.
داده‌های آزمایشگاهی نباید به عنوان حکمی برای انکار ارزش کشاورزی ارگانیک در نظر گرفته شوند. وقتی مقدار ۰.۰۰۸ میلی‌گرم بر کیلوگرم باقیمانده کلرپیریفوس را با ۱.۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم شناسایی شده در کرفس معمولی مقایسه می‌کنیم، هنوز هم می‌توانیم اثربخشی قابل توجه سیستم‌های تولید ارگانیک را در کاهش استفاده از آفت‌کش‌ها مشاهده کنیم. شاید خلوص واقعی در صفر مطلق نباشد، بلکه در نزدیک شدن مداوم به صفر باشد، که مستلزم آن است که تولیدکنندگان، تنظیم‌کنندگان مقررات و مصرف‌کنندگان به طور مشترک یک شبکه کیفی محکم‌تر ایجاد کنند.
زمان ارسال: ۱۲ مارس ۲۰۲۵