در حوزه ایمنی مواد غذایی، اصطلاح "باقیمانده آفت‌کش‌ها«به‌طور مداوم باعث اضطراب عمومی می‌شود. وقتی گزارش‌های رسانه‌ها بقایای آفت‌کش‌ها را در سبزیجات یک برند خاص نشان می‌دهد، بخش‌های نظرات پر از برچسب‌های ناشی از وحشت مانند «محصولات سمی» می‌شود. این تصور غلط - معادل دانستن «باقی‌مانده‌های شناسایی‌شده» با «خطرات سلامتی» - بی‌اعتمادی غیرضروری در مورد ایمنی مواد غذایی ایجاد کرده است. ایجاد یک چارچوب علمی برای عبور از این هیاهو با تفکر منطقی ضروری است.
I. تعیین استاندارد: تعادل ظریف بین علم و عمل
محدودیت‌های باقیمانده آفت‌کش‌ها که توسط کمیسیون Codex Alimentarius (CAC) تعیین شده است، حاصل هزاران مطالعه سم‌شناسی است. دانشمندان حداکثر سطح بدون اثر نامطلوب مشاهده‌شده (NOAEL) را از طریق آزمایش‌های حیوانی تعیین می‌کنند، سپس یک ضریب ایمنی ۱۰۰ برابری را برای محاسبه میزان مصرف روزانه قابل قبول (ADI) برای انسان اعمال می‌کنند. به عنوان مثال، ADI برایکلرپیریفوس۰.۰۱ میلی‌گرم بر کیلوگرم است، به این معنی که یک بزرگسال ۶۰ کیلوگرمی می‌تواند با خیال راحت روزانه ۰.۶ میلی‌گرم مصرف کند.
استاندارد فعلی چینGB 2763-2021محدودیت‌های باقیمانده برای ۵۶۴ آفت‌کش در ۳۸۷ دسته غذایی را پوشش می‌دهد و به صورت پویا با مقررات اتحادیه اروپا و ایالات متحده هماهنگ است. به عنوان مثال، محدودیت پروسیمیدون در تره فرنگی در چین ۰.۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم در مقابل ۰.۱ میلی‌گرم بر کیلوگرم در اتحادیه اروپا است. چنین تفاوت‌هایی ناشی از عادات غذایی است، نه اختلافات اساسی در مورد ایمنی.
II. فناوری تشخیص: دام شناختی ابزارهای دقیق
ابزارهای تحلیلی مدرن می‌توانند باقیمانده‌ها را در ... شناسایی کنند.بخش در میلیارد (ppb)سطوح. کروماتوگرافی مایع-طیف‌سنجی جرمی (LC-MS) غلظت‌هایی معادل حل کردن یک دانه نمک در یک استخر شنا به اندازه المپیک را تشخیص می‌دهد. این حساسیت به این معنی است که بقایای "غیرقابل تشخیص" کمیاب می‌شوند. در سال 2024، بقایای آفت‌کش‌های معمول در 68٪ از محصولات کشاورزی نمونه‌برداری شده شناسایی شد، با این حال تنها 1.4٪ از آنها از حد مجاز فراتر رفته بودند - که ثابت می‌کند«تشخیص رایج است، اما تجاوز از استانداردها نادر است.»
بزرگی باقیمانده‌هااهمیت حیاتی دارد. برای سیپرمترین، حد مجاز در مرکبات ۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم است. برای رسیدن به دوز خطرناک، فرد باید ۲۰۰ کیلوگرم مرکبات مطابق با این استاندارد مصرف کند - ارزیابی خطری به اندازه ترس از نمک طعام غیرمنطقی است (میانگین دوز کشنده: ۳ گرم بر کیلوگرم).
III. مدیریت ریسک: یک دفاع چندلایه برای ایمنی مواد غذایی
وزارت کشاورزی چین از طریق ابتکاراتی مانند ... پیشرفت‌هایی داشته است.«کمپین ویژه کنترل مواد ممنوعه و بهبود کیفیت» دستیابی به نرخ انطباق ۹۷.۶٪ در سال ۲۰۲۴. سیستم‌های ردیابی بلاکچین اکنون ۲۰۰۰ پایگاه تولیدی را رصد می‌کنند و ۲۳ نقطه داده را از مزرعه تا سفره ردیابی می‌کنند. مصرف‌کنندگان می‌توانند کدهای QR را اسکن کنند تا به سوابق استفاده از آفت‌کش‌ها و گزارش‌های آزمایشگاهی دسترسی پیدا کنند.
مصرف‌کنندگان هنگام مواجهه با «باقیمانده آفت‌کش‌ها» در گزارش‌های آزمایش، باید موارد زیر را تشخیص دهند:تشخیص ≠ تخلفو بقایای ناچیز هیچ خطری برای سلامتی ندارند. شستن محصولات کشاورزی زیر آب جاری به مدت 30 ثانیه، 80 درصد از بقایای سطحی را از بین می‌برد. ادعاهای مطلق‌گرایانه‌ای مانند «همه آفت‌کش‌ها مضر هستند» خطرناک‌تر هستند که پایه و اساس کشاورزی مدرن را تهدید می‌کنند.
در عصری که زمین‌های زراعی تحت فشار و رشد جمعیت قرار دارند، آفت‌کش‌ها همچنان برای امنیت غذایی ضروری هستند. با تمایز قائل شدن بین «تشخیص» و «تجاوز از استانداردها» و درک شکاف بین ۰.۰۱ میلی‌گرم و ۱ میلی‌گرم، از تفکر دودویی رهایی می‌یابیم. ایمنی مواد غذایی به معنای صفر بودن ریسک نیست، بلکه...ریسک مدیریت‌شده— یک تلاش مشترک که مستلزم آن است که تنظیم‌کنندگان، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان علم را به جای احساسات‌گرایی بپذیرند.
زمان ارسال: ۱۶ آوریل ۲۰۲۵