"Organik" kelimesi tüketicilerin saf gıda için derin beklentilerini taşır. Ancak laboratuvar test araçları aktive edildiğinde, yeşil etiketlere sahip sebzeler gerçekten hayal edildiği kadar kusursuz mu? Organik tarım ürünleri hakkındaki en son ülke çapında kalite izleme raporu, örneklenen 326 grup organik sebze arasında yaklaşık% 8,3'ünün iz bıraktığını ortaya koyuyor.pestisit kalıntıları. Bu veriler, bir göle atılan bir taş gibi, tüketici pazarında dalgalanmalara neden oldu.
I. Organik Standartların "Gri Bölgesi"
"Organik Ürün Sertifikasının Uygulanması Kuralları" nın açılışı, Bölüm 2'nin 7. Maddesi, kullanıma izin verilen 59 bitki ve mineral kökenli pestisit türü listelemektedir. Azadirachtin ve piretrinler gibi biyopestisitler belirgin bir şekilde dahil edilir. Doğal bitkilerden çıkarılan bu maddeler "düşük toksisite" olarak tanımlansa da, aşırı püskürtme hala kalıntılara yol açabilir. Daha fazla endişe, sertifikasyon standartlarının 36 aylık bir toprak saflaştırma süresi belirlediği, ancak önceki tarım döngülerinden glifosat metabolitlerinin hala Kuzey Çin ovasının bazı bazlarında yeraltı suyunda tespit edilebileceğidir.
VakalarıklorpirifosTest raporlarındaki kalıntı bir uyarı görevi görür. Geleneksel tarım alanlarına bitişik bir sertifikalı baz, muson mevsiminde pestisit sürüklenme kirliliğinden muzdariptir ve ıspanak numunelerinde 0.02 mg/kg organofosfor kalıntısının tespitine yol açmıştır. Bu "pasif kirlilik", mevcut sertifikasyon sisteminin çiftçilik ortamını dinamik olarak izlemede yetersizliğini ortaya çıkarır ve organik tarımın saflığında bir çatlak yırtır.
İi. Laboratuvarlarda ortaya çıkan gerçek
Gaz kromatografisi kütlesi spektrometrisi kullanılırken, teknisyenler 0.001 mg/kg seviyesinde örnekler için saptama sınırını belirler. Veriler, pozitif numunelerin% 90'ının geleneksel sebzelerde olanların sadece 1/50 ila 1/100'ü kalıntı seviyelerine sahip olduğunu ve iki damla mürekkebin standart bir yüzme havuzuna düşmesine eşdeğer olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, modern algılama teknolojisindeki gelişmeler, moleküllerin bir milyarda bir seviyede yakalanmasını sağladı ve mutlak "sıfır kalıntı" imkansız bir görev haline getirdi.
Çapraz kontaminasyon zincirlerinin karmaşıklığı hayal gücünün ötesindedir. Tamamen temizlenmiş ulaşım araçları nedeniyle depo kontaminasyonu, olay oranlarının% 42'sini oluştururken, süpermarket raflara karışık yerleşimin neden olduğu temas kontaminasyonu% 31'i oluşturur. Daha sinsice, bazı organik gübre hammaddelerine karışan antibiyotikler sonunda biyoakümülasyon yoluyla sebze hücrelerine girer.
III. Güven yeniden inşa etmek için rasyonel bir yol
Test raporuna bakan organik bir çiftçi "şeffaf izlenebilirlik sistemlerini" sergiledi: Her paketteki bir QR kodu, çevreleyen üç kilometre için Bordeaux karışımının ve toprak test raporlarının oranını sorgulamaya izin verir. Üretim süreçlerini açıklığa yerleştirmenin bu yaklaşımı, tüketici güvenini yeniden inşa etmektir.
Gıda güvenliği uzmanları, bir "üçlü saflaştırma yöntemi" benimsemenizi önerir: Yağda çözünür pestisitleri ayrıştırmak için kabartma tozu suyunda ıslatma, yüzey adsorbatlarını gidermek için ultrasonik bir süpürge kullanarak ve biyolojik enzimleri inaktive etmek için 100 ° C'de 5 saniye beyazlatma. Bu yöntemler, eser kalıntılarının% 97,6'sını ortadan kaldırarak sağlık savunma hattını daha sağlam hale getirebilir.
Laboratuvar test verileri, organik tarımın değerini reddeden bir karar olarak hizmet etmemelidir. 0.008 mg/kg klorpirifos kalıntısını geleneksel kerevizde tespit edilen 1.2 mg/kg ile karşılaştırdığımızda, organik üretim sistemlerinin pestisit kullanımını azaltmada önemli etkinliğini görebiliriz. Belki de gerçek saflık mutlak sıfırda değildir, ancak üreticilerin, düzenleyicilerin ve tüketicilerin birlikte daha düşük kaliteli bir ağ örmesini gerektiren sıfıra sürekli yaklaşırken.
Gönderme Zamanı: Mar-12-2025